Vrijdag 15-12-2006

Timothy mag vandaag om 14 uur naar huis!
Hij mag heel licht steunen op zijn linkerbeen. Hij kan dus niets zelf, behalve plassen in een urinaal.

Eindelijk THUIS!
Geen pakjes astronautenvoeding meer, maar gemalen eten van je moeder, geen culinair hoogstandje, maar toch heel wat smakelijker, als hij het had kunnen proeven.

Er moest natuurlijk meteen gebeld worden naar "iedereen" om te laten weten dat hij thuis is.

's Avonds om 20 uur was hij al zo moe dat ik de verpleging afgebeld heb. We hebben hem zelf in bed gelegd en dat ging zo goed dat er 's avonds geen hulp meer hoeft te komen.

Voor de wondverzorging en de injecties in de buik tegen trombose komt elke ochtend een verpleegster, de rest van de verzorging doen we zelf.

Na 8 dagen Intensive Care en 9 dagen op een 1-persoonskamer, 4 grote operaties, flink vermagerd en nog steeds met dichtgenaaide mond (toen nog 6 weken) en héél, héél veel pijn is hij eindelijk thuis en dat hadden we toch niet verwacht toen we hem op die fatale woensdagavond meer dood dan levend op de eerste hulp zagen liggen.